CPV, wysoce zakaźny wirus atakujący przede wszystkim przewód pokarmowy psów. Po zakażeniu psa przez małe psy należy z wyprzedzeniem zwrócić szczególną uwagę na profilaktykę i diagnostykę pomocniczą oraz nie zwlekać z możliwością leczenia.
JAK SIĘ ROZPRZESTRZENIA
Kontakt z:
Inne psy: Bliski kontakt z zakażonym psem.
Ludzie: Udostępnianie przedmiotów, takich jak miski, skrzynki lub zabawki.
Środowiska/kał: Narażenie na obszary z zakażonymi odchodami lub zanieczyszczone powierzchnie.
Objawy parwowirusa psów (CPV)
Śmierdząca krwawa biegunka: Trwałe i częste wymioty, Często krwawe i śmierdzące.
Większość zgonów: skrajne zmęczenie i osłabienie, letarg.
Gorączka: podwyższona temperatura ciała.
Szybka utrata masy ciała: Odmowa jedzenia i picia.
Środki zapobiegawcze:
Szczepienia: Podawać podstawowe szczepionki, szczególnie szczeniętom.
Ograniczony kontakt: Unikaj interakcji z nieznanymi lub chorymi psami.
Izolacja: Trzymaj zakażone psy oddzielnie od zdrowych.
Higiena i warunki sanitarne: Regularne czyszczenie i dezynfekcja pomieszczeń mieszkalnych.
Kwarantanna: Wprowadź okres kwarantanny dla nowo nabytych psów.
Jak zapobiegać
Oczywiście szczepienie psów jest najlepszym sposobem zapobiegania zakażeniu parwowirusem psów. Szczenięta powinny unikać kontaktu z innymi psami do czasu zakończenia całego szczepienia.
Uważaj, gdzie spacerujesz z psem w miejscach publicznych.
Przygotuj z wyprzedzeniem kilka zestawów testowych dla małych psów w domu, wykonaj testy i zwróć się o pomoc lekarską tak szybko, jak to możliwe, jeśli zajdą takie okoliczności.